Een van mij mooiste was wel de Geelstuitzanger

Een van mij mooiste was wel de Geelstuitzanger.
Een quote uit mijn dagboek van destijds laat wel zien waarom:

---

De 'twitch' van het jaar (naar wij toen dachten) vond plaats op 5 oktober 1996. De dag ervoor werd er een roodoogvireo van Vlieland gemeld. De roodoogvireo is een zangvogel uit Amerika die zelden met harde
stormen/orkanen naar Europa wordt geblazen er waarvan de meeste in Engeland aanwaaien. Slecht een enkele schiet door naar het vasteland van Europa en dat was nu gebeurd, een vogelsoort waarop iedereen zat te hopen en nu aanwezig op Vlieland. Wij dus met z'n allen op 5 oktober vroeg het bed uit om de eerste boot naar Vlieland te pakken. Een probleem was dat de laatste boot terug om 11.45 uur ging en die konden wij helaas niet meer pakken omdat we dan te weinig tijd hadden om de vogel te bekijken. Dus tandenborstel mee voor de overnachting. Op de heenreis op de boot bleek echter al gauw dat het grootste gedeelte toch nog wel graag dezelfde dag terug wilde. We vroegen derhalve de kapitein of er iets terug te regelen was. En dat was er. We kregen het telefoonnummer van een rederij en bestelden daar een boot voor 's avonds terug zodat we de gehele dag de vogel konden zoeken en bekijken. Dit kostte ons ook f 1000,- maar met veertig man werd het bedrag f 25,- de man en dat was goed te doen. Toen we aankwamen in de haven hetzelfde tafereel als in het voorjaar met de withalsvliegenvanger.
Wij bestormden weer de taxibusjes, propten ze vol met vogelaars en vertrokken richting camping 'de Lange Paal' alwaar de vogel zich bevond. Er stond aldaar nog een vogelaar die ons de plek wees waar de vogel voor het laatst gezien was. Na even zoeken vonden we hem terug en ik stond gelukkig op de juiste plek om hem prachtig te zien te krijgen.

Geluk, want de vogel vloog hierna weg en liet zich pas na twee uur een stuk verderop weer zien, maar toen kreeg uiteindelijk iedereen hem mooi te zien. Hierna keken we verder op het eiland nog wat vogels (de boot vertrok pas om 7 uur) en dat leverde nog een mooie kleine vliegenvanger op die zich ook prachtig liet bekijken. 's Avonds op de boot terug was het een gezellige boel. In de kajuit met kleine bar werd feest gevierd op de mooie vogelsoort die we gezien hadden. En omdat het de 400ste soort was voor Gerard Steinhaus (de eerste die 400 vogelsoorten in Nederland ziet) moest er toch een rondje gegeven worden. Zo'n bootreis terug is toch een van de gezelligste belevenissen.
Maar zoals boven al vermeld wij dachten dat het de beste 'twitch' van het jaar zou zijn. En ach, hoe kan een simpele vogelaar zich vergissen. Noch geen week erna liepen wij op de Maasvlakte te vogelen. Leuke vogels lieten zich zien zoals vuurgoudhaantje, gekraagde roodstaart, kleine karekiet, ijsgors en strandleeuwerik, toen onze piepers weer gingen. Gemeld werd !!!!!
een geelstuitzanger !!!! een nog zeldzamere amerikaanse zanger uit Amerika (dat mag duidelijk zijn als het een amerikaanse zanger is), de eerste voor Nederland, de eerste voor het vasteland van Europa (voor zover Vlieland vasteland is), alleen nog maar gezien in Engeland (±17 keer) en IJsland (7 keer). We konden de boot van halfdrie nog halen en vandaag ging er nog een boot terug om 16.45 uur. Dat betekende dat we drie kwartier de tijd hadden om de vogel te zien en omdat de vogel zich maar op 500 meter afstand van de boot bevond was het te doen. Plus dat we erop hoopten dat we weer een boot terug zouden huren op een later tijdstip zodat we de vogel nog langer konden bekijken. Druk werd er heen en weer getelefoneerd en er werd een boot geregeld en ons hierop gereserveerd. We zouden de vogel mooi kunnen bekijken want we hadden nu meer tijd, als hij maar bleef zitten en zich zou laten zien. Zo gingen we met ongeveer 100 man de veerboot op en was het weer dringen bij de uitgang bij aankomst. Nu stormden we met ons allen de loopplank af, het terrein af en de Dorpsstraat in want daar bevond zich de vogel. We werden aangemoedigd vanaf de terrasjes, gefotografeerd en verbaasd aangegaapt door omstanders die niet wisten en begrepen wat er gebeurde. Een meute van 100 man rennend door de Dorpstaart met volle bepakking, wat gebeurd er ?????? Wij echter spoedde ons naar de plaats des vogels en deze liet zich prachtig aan ons zien.

Steeds weer keerde de geelstuitzanger terug in dezelfde boom om vlak boven ons voedsel te gaan zoeken. Prachtig was de gele stuit te zien (een goed kenmerk, voor de overige moet je even in je vogelboek kijken) en toen de vogel in de dakgoot ging zitten drinken was het hele scenario compleet. En 's avonds weer met z'n allen terug op de boot en aangezien nummer twee (KLaas Eigenhuis) nu de 400 vogelsoorten haalde, begrijp je wel dat het weer een gezellige boel was.

En we waren het er allemaal overeens: DIT was de BESTE 'twitch' die we ooit gemaakt hadden, een Mega-soort!!!!!!

Wietze Janse

• meer