VAR helpt Vlie aan nieuwe soort!

Het is begin mei en ik sta met Arjan op telpost Breskens in Zeeland. Terwijl de vogels ons om de oren vliegen fantaseren we al over het najaar, we zitten dan met een groep Birding Basterds 2x 10 dagen op Vlieland! Terwijl er een Roodstuitzwaluw langsvliegt en een Grauwe Gors roepend overkomt vragen we ons af wat voor zeldzaamheden we dit najaar weer gaan vinden op Vlieland. Net als met de andere jongens verheugen we ons al lange tijd op deze gave vogelweken op Vlieland.

Hoe anders was dat op dinsdag 2 oktober. We zaten al enkele dagen op het eiland, een leeg eiland… In de harde wind, regen en storm vragen we ons af wat we hier in vredesnaam doen. De bosjes zijn leeg en ondanks de wind is er over zee ook weinig te beleven. Tegen beter weten in besluit ik de oostpunt te sweepen. Terwijl ik gezandstraald word bedenk ik me dat dit wellicht niet het beste idee is. Toch komen er twee groepjes Watersnippen uit zee en zelfs een Grote Bonte Specht heeft ondanks de wind de oversteek vanuit Terschelling gewaagd. Zou er dan toch eindelijk iets van aankomst komen? Ik besluit het bos in te gaan, en aangezien we rond het dorp al veel hebben gevogeld fiets ik door naar de Oude Eendenkooi. Na het standaard rondje gelopen te hebben kom ik tot de conclusie dat er in de hele kooi maar één vogel aanwezig is: een roepende Winterkoning. Dan maar door naar Bomenland… Ik loop hier een rondje rondom het veld met de bijenkasten, maar ook daar is het zeer stil. Terwijl ik terugloop naar mijn fiets hoor

ik opeens vogels roepen. Toch nog een flockje!

Mezen, Goudhaantjes, Tjiffen en zelfs een fraaie Bladkoning! Het hoogtepunt van mijn dag. Het blijkt een grote flock en ik neem rustig de tijd om alle vogels te checken. Dan valt mijn oog op een klein bruin vogeltje, halverwege de bomen. Karekiet? De vogel vliegt vanachter de bladeren vandaan en komt vrij te zitten. Meteen valt een lange oranje snavel op en bedenk ik me dat dit geen Karekiet kan zijn. Ik grijp naar mijn camera en gelukkig blijft de vogel lang genoeg zitten om enkele foto’s te maken. Ik heb even geen idee wat ik aan het fotograferen ben en in de paniek raak ik de vogel kwijt. Ook als ik de foto’s terugkijk weet ik het even niet. Ik besluit wat foto’s door te sturen naar Marijn en de appgroep van de Birding Basterds.

Al snel krijg ik reactie dat het wellicht een Oostelijke Vale Spotvogel betreft. Gezien het bruine kleed en de oranje snavel is dat inderdaad een goede kandidaat. Het nieuws gaat snel rond en de andere vogelaars op het eiland komen aanfietsen om te helpen zoeken. Gelukkig zijn de Birding Basterds aan wal scherp en zien Pieter en Wouter dat de gele tint op de keel niet klopt voor Ovaspovo en concluderen dat het om een Orpheusspotvogel moet gaan. Samen met de andere vogelaars bekijken we de foto’s nog eens en zien we inderdaad ook een duidelijke gele tint op de keel en borst. Niet de soort die ik had verwacht in een flockje in het bos en ook een leerzaam beestje zo vaal bruin. Maar vooral belangrijk: een nieuwe soort voor Vlieland!

Lars Buckx

• meer uit 2018